ایران بانو
برای رفیقی که همیشه خستگیهای تو را میبیند و پیش و بیش از خستگیهای خودش به آن میاندیشد. برای رفیقی که نارفیق نمیشود حتی وقتی در حقش رفاقت نمیکنی!برای رفیقی که اشکش با بغض تو جاری میشود و شادیش بندِ شادی توست به وقت خندههایت.برای رفیقی که همه ی عمر تار و پود جانش را با طرح تو میزان میکند٬حتی اگر طرح قالی زندگیِ تو بیرنگ و بدقواره باشد. برای رفیقی که حجاب میشود برای بدیهایت٬سکوت میشود برای فریادهایت٬ نفس میشود برای ناتوانیهایت. برای رفیقی که هرگز فراموشت نمیکند٬ حتی اگر یادت برود یک نفر گوشهای از این جهان دلتنگ خندههای توست.برای رفیقی که سخاوتمند است٬عاشق است و صبور.برای رفیقی از جنس بهشت. برای میم ـ الف ـ دال ـ ر.برای مهربان٬آزاده٬ دوست و رفیق! برای مـــــــــــادر...
مادرم٬که سالهاست برایم هم پدری هم مادر٬میلادت هزار بار مبارک![]()
- از حبیب اصلا خوشم نمیاد!اما چون نام مستعار مامانم ایرانه این ترانه رو دوست دارم!و تقدیم به مادرم هر چند ایشون اصولا از ترانه خوششون نمیاد!:دی و به قول شاعر گفتنی: ایران بانو مادر من سالاره هرچی مادره!ایران بانو مادر من از هرچی مادره سره!
*عذر خواهی نوشت: سر نزدن من به وبلاگاتون و ببخشید سرم کمی شلوغه!به زودی خواهم آمد :)
آدما همه معمارند؛معمار مسجد خویش؛نقشه این بنارا خدا کشیده است.مسجدت را بنا کن پیش از آن که آخرین اذان را بگویند.